Leer en prediking

In de prediking staat de Drie-enig God (Vader, Zoon en Heilige Geest) centraal. De boodschap van zonde en genade, wet en evangelie, komt tot alle mensen die het Woord horen. De Heilige Geest maakt geestelijk dode zondaren levend en verzoent hen, door het kruisoffer en de opstanding van de Zoon Jezus Christus, met God de Vader.

De Bijbel

Wij geloven en belijden dat de gehele Bijbel het Woord van God is. De Bijbel is, als onfeilbaar Woord van God, de grondslag voor leer en leven. De Bijbel is voor ons de volmaakte schriftelijke openbaring van Gods wil. Voor ons is de Bijbel een spiegel en bron die ons leert hoe onze verhouding met God is, hoe die zou moeten zijn en hoe die kan worden. Daarnaast fungeert de Bijbel als betrouwbare gids waaruit we leren hoe we wel en niet met elkaar moeten samenleven.

Kernboodschap

Het Woord van God is gezaghebbend ten aanzien van belijden, leer en prediking in onze gemeente. Verder staat onze gemeente in de lijn van de theologie van o.a. de Geneefse reformator Johannes Calvijn. Het theologische gedachtegoed dat wij van Calvijn erven, staat niet boven of naast Gods Woord, maar is een kernachtige samenvatting van dat Woord.

Totale verlorenheid 
Het Evangelie klinkt tegen de zwarte achtergrond van de zonde van de mens. Van zichzelf is de mens, na de zondeval in het paradijs, dood in zonden en misdaden. Daarmee is de verlorenheid van de mens een totale verlorenheid. Het beheerst de totale gezindheid van de mens. Calvijn spreekt over de “corrupte natuur van de mens”. Vanuit de mens komt er nooit een weg tot behoud: ‘’Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods (Romeinen 3:23)’’.

Onvoorwaardelijke verkiezing 
In de mens is van nature geen enkele gestalte, waardoor God gunstig gestemd en de mens genade waardig wordt. Integendeel: van de mens gaat niets uit, maar God verkiest mensen tot de zaligheid. Daarin kunnen wij God nooit begrijpen! Het is niet zo dat God kiest op basis van iets in ons, zoals ons geloof. Het thema verkiezing en verwerping is geen hopeloos en troosteloos idee! Het verkiezende welbehagen van God is een poort voor zondaren om behouden te worden door Christus.

Beperkte verzoening 
Door het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus, is verzoening met God aangebracht voor de uitverkorenen. De belofte van het Evangelie wordt aan alle mensen die het horen aangeboden, met bevel van geloof en bekering: Dordtse Leerregels (DL), hoofdstuk 2, artikel V. God wil dat de geroepenen tot Hem komen. Ook belooft Hij met ernst dat allen die tot Hem komen en geloven, rust en eeuwig leven ontvangen (DL 3-4, VIII). Door het kruisoffer en de wederopstanding van Christus is alles aangebracht om de zonden van de hele wereld te verzoenen (DL 2, III). God biedt Zijn genade aan en hoort ons. Er is verzoening in Hem voor de Zijnen. Voor hèn is Jezus gestorven. Buiten Jezus is geen leven!

Onwederstandelijke genade 
‘’Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden’’, zegt Paulus tegen de stokbewaarder (Handelingen 16:31). Van zichzelf kan de mens echter niet geloven. Dit zorgt voor spanning, want hoe kan de mens Hem dan door het geloof aannemen? Deze spanning moeten wij laten staan en wij moeten ermee naar God Zelf. Woord en Geest zijn nauw verbonden. Het Woord van God is krachtig. Gods Woord is een machtswoord dat mensen verandert. Dit komt door het verborgen, bovennatuurlijke en krachtige werk van de Heilige Geest. Door Zijn kracht dringt Hij door in het hart, buigt onze zondige wil om en maakt van dood levend. Deze genade is door de mens niet te weerstaan of tegen te houden.

Volharding der heiligen 
Wie door de Heilige Geest tot het geloof in Christus gebracht is kan die genade niet verliezen. Dat is troostvol, want Gods kinderen kunnen van zichzelf niet heilig leven en de genade behouden. Het werk dat Gods hand begon, zal Hij voleinden (DL 5, I-III). God de Vader gaf Zijn Zoon Jezus Christus als Zaligmaker voor de Zijnen en het is de Heilige Geest, de Trooster, die hen bij de verworven zaligheid bewaart. Het is niet in woorden uit te drukken hoe gelukkig iemand is die het eigendom van deze Zaligmaker mag zijn!

Belijdenisgeschriften

Om uiteenlopende redenen heeft de wereldwijde kerk in de geschiedenis de Bijbelse boodschap kernachtig willen samenvatten. Binnen de Gereformeerde Gemeenten worden de navolgende belijdenisgeschriften gebruikt.

Belijdenisgeschriften vanuit de vroege kerk:
– de Apostolische geloofsbelijdenis (2e eeuw na Chr.)
– de geloofsbelijdenis van Nicea (325 na Chr.)
– de geloofsbelijdenis van Athanasius (333 na Chr.)

Belijdenisgeschriften van na de Reformatie:
– de Heidelbergse Catechismus (1563)
– de Nederlandse Geloofsbelijdenis (1561)
– de Dordtse Leerregels (1619)

Apostolische geloofsbelijdenis
De leer van de Bijbel wordt op een beknopte, duidelijke manier samengevat in de onderstaande apostolische geloofsbelijdenis. Deze wordt voorgelezen in onze zondagavonddienst. In verbondenheid met de christelijke kerk van alle tijden en plaatsen, belijdt de gemeente hiermee haar geloof.

Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper des hemels en der aarde.
En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heere;
Die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria;
Die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, neergedaald ter helle;
ten derden dage wederom opgestaan uit de doden;
opgevaren ten hemel, zittende aan de rechterhand van God, de almachtige Vader;
vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden.
Ik geloof in de Heilige Geest.
Ik geloof één heilige, algemene, christelijke kerk, de gemeenschap der heiligen;
vergeving der zonden;
wederopstanding des vleses;
en een eeuwig leven.